16.Φτιάχνοντας καλούπια.
Στην συνέχεια έχουμε να αναφέρουμε μερικά καλά τεχνικά κόλπα τα οποία δεν τα γνωρίζουμε,αλλά μέσω της αναζήτησης τα ανακαλύπτουμε,τα δοκιμάζουμε και μέσω της πράξης τα αξιολογούμε.Η πρώτη μεγάλη πρόκληση λέγεται χύτευση κοματιού.Είναι η τεχνική Της πιστής όσο γίνεται αναπαράστασης ενός κοματιού από την αρχή με υλικά του εμπορίου και λίγη μαστοριά δική μας.Στο εμπόριο και στα μοντελιστικά καταστήματα υπάρχουν ειδικές ρητίνες για την δημιουργία καλουπιού καθώς και δημιουργίας του.Αυτά που θα χρειαστούμε λοιπόν είναι τα εξής υλικά.Το υλικό της ρητίνης του οποίου το μείγμα μπορεί να απαιτεί την αγορά ενός μόνο η και δύο στοιχείων για ανάμειξη μεταξύ τους.Μιά πλακέτα πλαστελίνης,λίγο γράσσο εμπορίου.Η διαδικασία έχει ως εξής.Αρχικά τοποθετούμε την πλαστελίνη σε ένα μέρος όπου υπάρχει θερμότητα.Αυτό είναι είτε ο ήλιος,η ακόμη και το καλοριφέρ.Ο στόχος είναι να ζεστάνουμε τόσο την πλαστελίνη ώστε να είναι πολύ ευκολόπλαστη με το χέρι.Όσο γίνεται αυτό ετοιμάζουμε η φτιάχνουμε ένα πλαίσιο στο οποίο μέσα θα τοποθετήσουμε το κομάτι της ζεστής πλαστελίνης.Αφού την τοποθετήσουμε όσο ακόμα είναι ζεστή παίρνουμε το κομάτι που θέλουμε να αναπαράγουμε,το αλείβουμε ελαφρά με λίγο γράσσο προκειμένου να μην κολήσει και το βάζουμε από πάνω όπου το πιέζουμε ελαφρά στην πλαστελίνη μέχρι να βυθιστεί μέσα στο υλικό και να φανεί το περίγραμα του.Προσοχή δεν το πιέζουμε με δύναμη γιατί έτσι θα εκτείνουμε πολύ την μάζα της πλαστελίνης και δεν θα έχουμε το ιδανικό αποτέλεσμα.Σιγά σιγά και αργά πιέζοντας θα δούμε ότι δημιουργείται το καλούπι-κόπια μέσα στο υλικό.Μόλις αυτό βυθιστεί μέσα σχεδόν όλο το βγάζουμε έξω με προσοχή χρησιμοποιώντας ένα κοπίδι.Μόλις το βγάλουμε έξω διορθώνουμε λίγο τις επιφάνειες με το χέρι καθώς και με τη χρήση του κοπιδιού αφαιρώντας η σκαλίζοντας λεπτομέρειες.Στην συνέχεια συγκρίνουμε το κομμάτι με το κενό για να δούμε αν είναι οι διαστάσεις ίδιες.Αν όχι ξαναδιορθώνουμε.Το όλο εγχείρημα απαιτεί πείρα και πολλές δοκιμές μέχρι να αποκτήσουμε την πείρα που χρειάζεται.Αφού προσαρμόσουμε το κενό μας ετοιμάζουμε την ρητίνη μας σύμφωνα με τις οδηγίες και απλώνουμε λίγο γράσσο εσωτερικά( για να βοηθήσει το ξεκαλούπωμα) και γεμίζουμε το κενό με το υλικό προσέχοντας να μην έχουμε μέσα μεγάλες φυσαλίδες αέρα τις οποίες θα πρέπει να σπάσουμε και να μειώσουμε επειδή θα αφήσουν ανοιχτές τρύπες μέσα στο αντίγραφο. .Στην συνέχεια αφήνουμε να στεγνώσει τόσο χρόνο όσο προτείνει ο κατασκευαστής.Υστερα απ αυτό το καλούπι μας είναι έτοιμο για επεξεργασία.Αφού πέρασε ο κατάληλος χρόνος έχουμε στα χέρια μας ένα κομμάτι που θα είναι σχεδόν πιστό αντίγραφο σε ανοιχτή κίτρινη η λευκή μορφή.Μόλις στεγνώσει πλήρως και αποκτήσει την σκληρότητα του θα πρέπει να το ξύσουμε με προσοχή στις ατέλειες του με ένα κοπίδι και να το περάσουμε και λίγο γυαλοχάρτισμα με ένα ψιλό γυαλόχαρτο προκειμένου να μην του χαλάσουμε τις ακμές του.Έτσι το προετοιμάζουμε για βαφή.Μόλις προπονηθείτε στην τεχνική αυτή θα βρείτε τους καλύτερους και πιο γρήγορους τρόπους για να φτιάξετε τα καλύτερα καλούπια.Μπορείτε επίσης να καλύψετε το πλαστικό με γράσσο πρώτα, ύστερα ολόκληρο με πλαστελίνη και βάλτε το όλο μέσα στην κατάψυξη μέχρι να γίνει πέτρα.Θα πρέπει να έχετε φροντίσει όμως να το χαράξετε νωρίτερα γύρω γύρω προκειμένου να το ανοίξετε μετά που θα είναι παγωμένο σχετικά έυκολα.Ύστερα απ αυτό κρατήστε τα κομμάτια δεμένα και περιχύστε με ρητίνη το εσωτερικό που δημιουργήσατε.Ο τρόπος αυτός όμως απαιτεί σχετική εμπειρία για να το καταφέρετε.Ξεκινήστε πρώτα με τον αρχικό τρόπο που σας περιγράφω και ύστερα δοκιμάστε πιο περίπλοκους.Η εξέλιξη είναι συνεχής.Δεν υπάρχουν αυτόματες διαδικασίες γι αυτό πειραματιστείτε για να βρείτε τις ιδανικές συνθήκες.Προσπάθησα να βρω μερικές φωτογραφίες απο το ίντερνετ γιά να σας παρουσιάσω συγκεκριμένες λεπτομέρειες όμως δεν τα κατάφερα.Ελπίζω ότι σας έδωσα όμως ένα τρόπο να καταλάβετε το αντικείμενο.Είναι τέτοιο το αντικείμενο του μοντελισμού που κάποια θέματα είναι λίγο πιό δύσκολο να αναλυθούν έτσι προσπαθούμε όσο γίνεται να βρούμε μια φόρμουλα να γίνουν όσο πιο κατανοητά γίνεται.