14.Χαλκομανίες και εγκατάσταση.
Συνεχίζοντας το μοντέλο μας στο επόμενο στάδιο είναι να τοποθετήσουμε τις χαλκομανίες μας.Αυτές είναι προτιμότερο να τοποθετηθούν αμέσως μετά το πέρας της βαφής.Ο λόγος είναι επειδή δεν μπορούμε να κολλήσουμε ανάμεσα από πυράυλους και φορείς όπλων που θα μας αφήνουν περιθώριο μισού εκατοστού η και χιλιοστών μερικές φορές.Αν το κάνουμε αυτό τότε η πρόκληση ζημιάς θα είναι σχεδόν βέβαιη ενώ δεν είναι σωστό να κάνουμε πρώτα wash(θα μιλήσουμε παρακάτω)και μετά να τοποθετήσουμε χαλκομανίες.Μαζί με κάθε μοντέλο όταν το αγοράσουμε θα βρούμε μέσα και ένα φύλλο-φιλμ με τις χαλκομανίες του σαν αυτό που βλέπουμε στην φωτο από πάνω.Αυτό περιέχει όλες τις λεπτομέρειες που αντιστοιχούν στο πραγματικό αεροπλάνο μαζί με τις οδηγίες του σε νούμερα τα οποία αντιστοιχούν στην τελευταία σελίδα του σχεδίου κατασκευής για να γνωρίζουμε που πάει τι και σε ποια θέση,πχ στο σχέδιο κατασκευής το νούμερο 15 αυτοκόλλητο αστέρι τοποθετείται κάτω από το δεξί φτερό,και που θα επισημαίνεται με μια γραμμή για να μας δείξει το σωστό σημείο.Με αυτό τον τρόπο και παίρνοντας με τη σειρά τα νούμερα τελειώνουμε την διαδικασία κόλλησης χαλκομανιών η οποία πολλές φορές και ανάλογα με το μοντέλο διαρκεί 3και 4 ώρες.Η φιλοσοφία της κόλλησης χαλκομανιών λέει ότι πρέπει να βουτάμε το φιλμ μέσα σε χλιαρό-ζεστό νερό για λίγη ώρα προκειμένου να ξεκολλήσει έυκολα.Σωστό μεν αλλά…..Εγώ δεν προτείνω αυτό το κόλπο καθ ότι δεν πρέπει να λησμονούμε μια μικρή λεπτομέρεια.Μερικές φορές τα φιλμ είναι κομμένα που λέμε δηλαδή μόλις βραχούν και ζεσταθούν να κόβουν τα αυτοκόλλητα σε πολύ μικρά κομματάκια με αποτέλεσμα να μένει ο αρχάριος άφωνος και ο έμπειρος απαθής.Μου έχει τύχει πολλές φορές στο παρελθόν κομμένο φιλμ με αποτέλεσμα να αγοράζω εκ νέου aftermarket υλικό.Αν λοιπόν εμείς τύχουμε σε κομμένο φιλμ πως είναι δυνατόν να το βουτήξουμε όλο στο νερό?Επίσης δεν βουτάμε όλο το φιλμ στο νερό διότι σχεδόν πάντα τα μικρά νουμεράκια επισήμανσης που βρίσκονται επάνω του ξεκολλάνε μαζί με το υλικό με αποτέλεσμα να μαγειρευτούν όλα σε συνθήκες κατσαρόλας…θα πάνε κομμάτια μικρά πάνω σε μεγάλα,τα οποία λόγω μικρού μεγέθους και αναμονής να τοποθετηθούν θα ξαναστεγνώσουν οπότε θα χρειαστεί εκ νέου νερό και πάει λέγοντας.Όλα αυτά κατά τη γνώμη μου είναι περιττά να συμβούν.
Όταν ανοίγουμε ένα κουτί μοντέλου το φιλμ της χαλκομανίας θα πρέπει να είναι ανοιχτό πρασινωπό η κίτρινο σκούρο.Η σωστή ποιότητα του θα φαίνεται από μια μικρή γυαλάδα που θα κάνουν ενώ αντίθετα δεν θα πρέπει να έχουν ξεπλυμένη όψη και να αφήνουν χρώμα στο χέρι μας.Γενικότερα θα πρέπει να έχουμε να κάνουμε με κάτι φρέσκο να το πω έτσι.Αν για τον οποιοδήποτε λόγο δούμε ότι το φιλμ δεν είναι καλό και ύστερα από μια δοκιμή δούμε ότι δεν μας κάνει τότε πρέπει να το πετάξουμε χωρίς ενδοιασμό. Εφ όσον ήμαστε εντάξει ας δούμε τι θα χρειαστούμε για να περάσουμε χαλκομανίες.Πρώτα απ όλα θέλουμε ένα μικρό δοχείο για να βάλουμε μέσα λίγο νερό,ένα ψαλίδι,ένα κοπίδι,ένα χάρακα,λίγο βαμβάκι,μια μπατονέτα,μια χαρτοπετσέτα και τέλος μία λαβίδα για να πιάνουμε τα σήματα.Η λογική η δική μου λέει ότι είναι προτιμότερο να κόβω τα κομμάτια με την σειρά τους έτσι ώστε αν έχω κομμένες χαλκομανίες να το δω έγκαιρα και επίσης να αποκλείσω το φαινόμενο με τους αριθμούς που ξεκολλάνε έυκολα και παρενοχλούν τα υπόλοιπα σήματα.Επίσης το τμηματικό κόλλημα μας επιτρέπει στο τέλος να αποθηκέυσουμε και όσα σήματα περισσέψουν γιατί κακά τα ψέματα δύσκολα τοποθετούνται όλα.Εγώ συνήθως δεν χρησιμοποιώ το ψαλίδι για να κόψω παρά μου είναι πιο έυκολο η χρήση του κοπιδιού με το ελέυθερο χέρι προσέχοντας βέβαια να μην τραυματίσω άλλα αυτοκόλλητα.Λοιπόν η διαδικασία τώρα έχει ως εξής.Καλό είναι να Ξεκινάμε να τοποθετούμε τα μεγάλα σήματα πρώτα.Μεγάλα σήματα εννοούμε κυρίως τα εθνόσημα των χωρών,αστέρια,σημαίες,επισημάνσεις που κινούνται κατά μήκος των slats και flaps,και άλλα διάφορα,γενικά όλα τα μεγἀλα που χτυπάνε στο μάτι πρώτα.Μετά έρχονται τα δευτερέυοντα όπως σημάνσεις φορέων,πυράυλων,βομβών,καλύπτρας κτλ.Στο τέλος υπάρχουν και τα μικρότερης κλίμακας που είναι ακόμη και σε μέγεθος καρφίτσας.Φυσικά η σειρά τοποθέτησης δεν είναι υποχρεωτικά αυτή.Μπορεί να θέλουμε να ξεκινήσουμε διαφορετικά.Ελέυθερα χωρίς να υπάρχει πρόβλημα.Ο μοντελισμός θα ξαναπώ είναι ένα χόμπι χαλάρωσης και ευχαρίστησης,αρκεί όμως να τηρούνται και όμορφες διαδικασίες.
Αναφέραμε λοιπόν τον τρόπο που προτίμησης όσον αφορά την τοποθέτηση.Η προετοιμασία μας τώρα έχει ως εξής.Ετοιμάζουμε το μικρό μπολάκι με χλιαρό νερό και όχι κρύο καθ ότι το χλιαρό βοηθάει στο πιο έυκολο και γρήγορο ξεκόλλημα του σήματος απ το φιλμ.Κόβουμε με το νυστέρι και το χάρακα μαζί αν θέλουμε(εγώ το κάνω με ελέυθερο χέρι)το κομμάτι που θα τοποθετήσουμε.Το αφήνουμε περίπου 20 δευτερόλεπτα και μετά το βγάζουμε με την λαβίδα.Το ακουμπάμε πάνω στην χαρτοπετσέτα η οποία θα ρουφήξει το περιττό νερό από το χαρτάκι.Στην συνέχεια το παίρνουμε με την μύτη του κοπιδιού σπρώχνοντας το με την λαβίδα ταυτόχρονα και το τοποθετούμε στο σημείο που ταιριάζει.Όσο είναι νωπό ακόμα το ταιριάζουμε σωστά με μικρές διορθωτικές κινήσεις με το κοπίδι προσέχωντας να μην το κόψουμε.Αφού πάει εκεί που θέλουμε παίρνουμε την μπατονέτα και σιγά σιγά πιέζουμε το σήμα για να κολλήσει σωστά.Αυτή η κίνηση θα αφαιρέσει το πρόσθετο νερό που βρίσκεται εσωτερικά του σήματος αλλά επίσης θα αφαιρέσει και κάτι μικρές φουσκαλίτσες που σχεδόν πάντα θα παρατηρήσουμε ύστερα από κάθε τοποθέτηση χαλκομανίας και οι οποίες προκαλούνται λόγω της παγίδευσης του αέρα από το αυτοκόλλητο.Αυτές ποτέ μα ποτέ δεν τις τρυπάμε με καρφίτσα η το κοπίδι(μόνο σε έσχατες περιπτώσεις) διότι θα καταστρέψουμε το σήμα το οποίο θα αφήσει ένα κομμάτι στον αέρα και που δύσκολα θα ξαναπάει στο σωστό του σημείο.Με την ίδια νοοτροπία συνεχίζουμε και στα υπόλοιπα αυτοκόλλητα μέχρι να τελειώσουμε και πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες.Το μόνο που κάνουμε για λόγους ταχύτητας και ευκολίας είναι να φροντίσουμε να κόβουμε τα αυτοκόλλητα σε ζέυγη και όχι ένα ένα,για να προχωράμε και να είμαστε και γρήγοροι.Σε αυτή την εργασία όμως μπορεί να συμβούν και σφάλματα που όλοι μας μοιραία θα πέσουμε.Αυτό δεν είναι άλλο παρά η καταστροφή του αυτοκόλλητου και επίσης το δίπλωμα του μέσα στο νερό η κατά τη φάση της τοποθέτησης.Εάν πέσουμε σε καμένο τμήμα που θα γίνει κομματάκια αναγκαστικά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι.Είναι μοιραίο το πέταγμα του στα σκουπίδια.Σίγουρα κάποια στιγμή όμως όλοι μας θα ξεχάσουμε ένα αυτοκόλλητο παραπάνω ώρα στο νερό με αποτέλεσμα το σήκωμα του από το χαρτόνι και την πλέυση του στο νερό.Σε αυτή την περίπτωση δοκιμάζουμε να το τοποθετήσουμε απ ευθείας πιάνοντας το ίσα ίσα με την άκρη του νυστεριού.Είναι πιθανόν όμως μόλις το σηκώσουμε να τυλιχθεί επάνω του.Σε αυτή την περίπτωση το ξαναβουτάμε στο νερό για να φύγει,και όχι δεν βάζουμε λαβίδα ούτε και χέρι για να το πιάσουμε καθ ότι θα κοπεί αφού κολλήσει στο δάχτυλο μας.Τέτοιες περιπτώσεις πολύ δύσκολες έχουμε να κάνουμε με γραμμές ενός χιλιοστού και 3-4 πόντων μήκος σε αεροσκάφη όπως το F-16 και οι γραμμές των walkaways.Εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα καθώς αν πλέυσει στο νερό πρέπει να προσπαθήσουμε να το ξαναστερεώσουμε πάνω στο χαρτόνι του όσο γίνεται πιο ίσια εώς ότου ξαναστεγνώσει για να προσπαθήσουμε ξανά την εκ νέου τοποθέτηση.Αυτά τα αυτοκόλλητα θέλουν τεράστια προσοχή και συγκεκριμένο τρόπο ο οποίος είναι αφού βραχεί καλά να το τραβήξουμε με προσοχή μισό πόντο περίπου έξω την χαλκομανία,να το βάλουμε να πατήσει σωστά στην επιφάνεια και μετά να σύρουμε το χαρτόνι με το αυτοκόλλητο να κολλάει μόνο του χωρίς να έρθει σε επαφή με το χέρι η με κάποιο εργαλείο γιατί φλερτάρουμε άμεσα με την λάθος τοποθέτηση καθώς και με το δίπλωμα του στο χαρτόνι με ολέθρια αποτελέσματα.Αυτές οι περιπτώσεις είναι δύσκολες και χρειάζονται λίγη εξοικείωση μιάς και σίγουρα θα πέσετε θύματα με στραβά κολλημένες γραμμές που θα χρειαστεί να ξανακολλήσετε.Ο κανόνας λέει ότι αν μας διπλώσει χαλκομανία την ξαναβουτάμε στο νερό για να επανέλθει και μετά προσπαθούμε ξανά.Το καμένο φιλμ είναι για πέταμα και στις μικρές αυτοκόλλητες γραμμές-επισημάνσεις μεγάλη προσοχή.Αφού εξοικειωθείτε λίγο με την διαδικασία θα δείτε ότι θα είστε πιό χειρούργοι και πιο σωστοί και άμεσοι στα σωστά σημεία.Το τελικό στάδιο στην διαδικασία αυτή είναι το διορθωτικό χαλκομανιών για μετά την τοποθέτηση,το οποίο είναι ένα μπουκαλάκι με πινέλο όπως η κόλλα μας που κολλάμε πλαστικά.Αυτό θα δώσει στις χαλκομανίες ένα πιο στρωτό σβήσιμο των άκρων τους,πιο δυνατό κόλλημα καθώς και ένα πιο όμορφο άπλωμα του αυτοκόλλητου επάνω σε επιφάνειες που έχουν ακμές.Αυτό ήταν τελειώσατε.Υπάρχει μια περίπτωση τώρα να έχουμε χαλκομανία που ακουμπάει πάνω σε υπερυψωμένη ακμή και που ύστερα από διορθωτικό υγρό επιμένει να μην αγκαλιάζει τις γωνίες.Εκεί λοιπόν υπάρχει αέρας παγιδευμένος και δεν περνάει τίποτα.Παίρνουμε μια καρφίτσα και του κάνουμε μια ευγενική τρύπα ώστε να περάσει το υγρό μέσα και να σφίξει.Αν και πάλι επιμένει τότε παίρνουμε κοπίδι,το κόβουμε εντελώς κατά μήκος της ακμής κολλώντας το ξανά και αναγκαστικά θα πρέπει να το κάνουμε να φανεί σαν καιρική αλλοιώση μιάς και θα φαίνεται κάτι σαν γραμμή πάνω στο αυτοκόλλητο που τις περισσότερες φορές αν γίνει σωστά δεν θα φανεί ιδιαίτερη διαφορά.Σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να χειρουργήσουμε,δεν γίνεται αλλιώς.Με το πείραμα θα βελτιωνόμαστε διαρκώς.